بنده معتقدم کار بایستى جورى برنامه‌ریزى و تنظیم بشود که
انسان بتواند به خانواده‌ى خود، به فرزندان خود، به روابط عاطفى بپردازد؛
خودش را له نکند. ولى خوب، بعضى هستند؛
حالا واقعاً یا ظرفیت زیادى دارند، به همه چیز در جاى خود
میپردازند و ظرف کار را لبریز میکنند،
یا اینکه از جاهاى دیگر کم میگذارند وبه کار اضافه میکنند.
توسط: قاصدک های سوخته روز چهارشنبه 89 مهر 21